Gerstegras? Wat is dat en wat doe je er precies mee?
Deze vraag komt steeds weer terug in gesprekken, want voor de meeste mensen is de term Gerstegras (biologisch) in de regel nieuw terrein. Daarom beginnen we met een uitleg van de term.
Gerstegras - Van het graan tot de oogst:
Gerstegrasveld kort voor de oogst
Biologisch gezien is gerstegras de jonge gerstplant vanaf de ontkieming tot aan de zogenaamde scheut, d.w.z. het punt waar de plant oren begint te vormen. In deze periode maakt de plant verschillende groeistadia door.
De ontkieming begint nadat het graan in de grond is gezet met het uitbreken van de eerste kleine wortels en na 6-9 dagen verschijnen de eerste cotyledonen op de grond.
De volgende stadia zijn de bladontwikkeling en de zogenaamde 'tillering'. Hier begint de hoofdwortel zich te ontwikkelen en voedingsstoffen te absorberen en zet de plant, onder invloed van de zonnestraling, meer bladeren aan en begint de fotosynthese.
Aan het einde van de rijpingsfase heeft gerstegras het hoogste gehalte aan voedingsstoffen en smaakt het het zoetst. Dit is het moment waarop het gerstegras wordt geoogst en onmiddellijk voorzichtig wordt gedroogd om alle voedingsstoffen, enzymen en secundaire plantaardige verbindingen te behouden. Vervolgens wordt het verder verwerkt tot poeder of tot compacten.
Ook gerstegras en tarwegras kun je gemakkelijk zelf thuis kweken. Hoe dit te doen is te zien in de volgende Youtube tutorial.
Gerstegras (biologisch) - Een kleine energiecentrale van de natuur
Om het hoge nutriëntengehalte van gerstegras te verklaren, moeten we het hierboven genoemde proces van fotosynthese nader bekijken.
Fotosynthese is het proces waarbij de plant zonne-energie omzet in groei-energie.
Men kan zich de gerstegrascentrale voorstellen als een kleine zonne-energiecentrale. Het chlorofyl in de plant is in staat om zonne-energie te absorberen, die vervolgens wordt gebruikt om water en kooldioxide af te breken en om te zetten in glucose en zuurstof.
De glucose wordt samen met stikstof, zwavel en diverse mineralen en sporenelementen gebruikt om cellulose, eiwitten en vetten te vormen, de stoffen die gerstegras nodig heeft voor de groei.
Dit verklaart uiteindelijk waarom Gerstegras zo voedzaam is. Door de gunstige oogsttijd bestaat de plant bijna uitsluitend uit chlorofylrijke jonge bladeren en heeft ze nog geen energie verbruikt om stoffen te produceren die door de bladeren moeten worden aangevoerd.
Maar waarom gerstegras?
Gerst (Hordeum vulgare L.) behoort tot de familie van het zoete gras en de eerste teelt door de mens vond waarschijnlijk ongeveer 10.000 jaar geleden plaats in Mesopotamië, het Mesopotamische gebied tussen de Eufraat en de Tigris.
Vanaf dat moment speelde gerst een uitstekende rol in de menselijke voeding. Historische bronnen melden dat gerst zowel door de oude Egyptenaren als later door de Sumeriërs en Babyloniërs werd verbouwd. In het oude China werd gerst 5.000 jaar geleden al als een heilige plant beschouwd.
Het gebruik van gerstegras is vandaag de dag vooral gebaseerd op het onderzoek van de Japanse wetenschapper en farmacoloog. Dr. Yoshihide Hagiwara... terug. Hij raakte vooral geïnteresseerd in graangrassen en gerstegras nadat hij het Japanse schiereiland Chita had bezocht en van een boer daar had geleerd dat hij zijn koeien roggegras zou voeren in plaats van normaal weidegras en dat ze daarom veel langer melk zouden geven.
Vervolgens begon hij onderzoek naar meer dan 200 groene planten en ontdekte dat gerstegras een uniek voedingsprofiel en een unieke dichtheid heeft.
Bijzonder opmerkelijk is het hoge eiwitgehalte van 20-25%, dat bestaat uit alle 8 essentiële aminozuren, de eigenlijke eiwitbouwstenen die het lichaam niet zelf kan produceren.
Maar ook de volgende vitaminen, mineralen en sporenelementen die in gerstegraspoeder worden aangetroffen
Biologisch gerstegraspoeder
Biologische gerstegraskorrels
Bio-Groene Trio pellets
Biologisch gersteslagsap Poeder
Ons Groene Trio bestaat voor een derde uit organisch gerstegras, organische spirulina en Organische Chlorella.
Gerstegras (biologisch) - voedingsstoffen voor alle situaties!
IJzer - of - gerstegras is goed voor het bloed:
Het lichaam heeft ijzer nodig om zuurstof rond het lichaam te transporteren. Daarom is ijzer een van de belangrijkste stoffen in het lichaam, omdat het de stofwisseling, het immuunsysteem, de groei en regeneratie van huid en haar, en nog veel meer beïnvloedt.
In 10g gerstegraspoeder zit met bijna 4mg ijzer bijna de helft van de dagelijkse behoefte van 10mg.
Met 10g gerstegraspoeder dekt u ook de dagelijkse behoefte aan bètacaroteen en vitamine K en 50% van de vitamine B2 (riboflavine) die het lichaam nodig heeft.
Bèta-caroteen:
Bèta-caroteen is het voorstadium van vitamine A en is nodig in het menselijk lichaam voor een aantal processen. Onder andere voor de regeneratie van zenuwcellen, eiwitmetabolisme en celregeneratie. Het heeft dus ook een positief effect op het immuunsysteem.
Vitamine K:
Vitamine K is net als vitamine A een vetoplosbare vitamine en is betrokken bij het bloedstollingsproces. Het is ook nodig voor de celgroei en het botmetabolisme. Studies suggereren ook dat vitamine K vasculaire verkalking tegengaat.
Vitamine B2 (riboflavine):
Is een in water oplosbare vitamine die betrokken is bij de meeste stofwisselingsprocessen.
Gerstegras bevat ook gerstegras:
kalium:
Kalium is het zenuw- en spiermineraal. Het regelt de waterhuishouding van de cellen, is verantwoordelijk voor de overdracht van prikkels naar de zenuwen en controleert de spiercontractie.
Calcium:
Een voldoende aanvoer van calcium is vooral belangrijk voor de opbouw van botten en tanden, maar calcium is ook belangrijk voor de spier- en stofwisselingsfunctie.
Zink:
Zink is essentieel voor het lichaam en is nodig voor het immuunsysteem en de stofwisseling. Het is ook noodzakelijk voor de celgroei en de ontwikkeling van genetisch materiaal.
Gerstegras is daarom bijzonder geschikt voor vegetariërs, veganisten of mensen met een verhoogde voedingsbehoefte, bijvoorbeeld veganistische bodybuilders en andere sporters, om hun dieet op een natuurlijke en gezonde manier aan te vullen.
Gerstegras (biologisch) - gezonde darm - gezond persoon
Gerstegras kan een verrijking zijn, niet alleen voor actieve mensen. Ook in tijden van rust en regeneratie, natuurlijke, plantaardige voedingssupplementen, zoals gerstegras, maar bijvoorbeeld ook Spirulina of Chlorellaeen welkome steun.
Veel mensen genieten van de Therapeutisch Vasten is erg populair geworden. In de regel wordt de inname van vast voedsel volledig vermeden en in plaats daarvan worden vaak vloeibare voedingsmiddelen zoals sappen, thee en bouillons gebruikt, terwijl de hoeveelheid calorieën wordt verminderd.
Om het lichaam van de nodige voedingsstoffen te voorzien, wordt tegenwoordig vaak gebruik gemaakt van Tarwegras (organisch) of gerstegrassap.
Maar niet alleen de ingrediënten die het lichaam absorbeert zijn belangrijk, ook de voedingsvezels die overvloedig aanwezig zijn in gerstegraspoeder spelen een belangrijke rol. Voedingsvezels zijn onverteerbare koolhydraten en stimuleren enerzijds de darmwerking en anderzijds de ontwikkeling van een gezonde darmflora.
Japanse studies hebben aangetoond dat gerstegras of gekiemde gerst ook een positief effect kan hebben op ulceratieve colitis vanwege het hoge vezelgehalte, omdat het het herstel van de epitheelcellen van de darm ondersteunt en, zoals hierboven beschreven, helpt om de populatie van gezonde darmbacteriën te vergroten.
Ook andere gezondheidseffecten worden nu onderzocht. Op de Maharaja Sayajirao Universiteit in India, een Studie op het effect van gerstegras op diabetes mellitus (type 2).
In dit onderzoek kwamen de onderzoekers tot de conclusie dat gerstegraspoeder een positief effect kan hebben, omdat het schadelijke LDL-cholesterol werd verlaagd en de waarden van het positieve HDL-cholesterol bij de proefpersonen na afloop van de testperiode toenamen, en zowel de bloedsuikerwaarden als de HbA1c-waarden (die worden gebruikt om de langdurige bloedsuikerspiegel te bepalen) lager waren dan aan het begin van de testfase.
Dit komt overeen met de resultaten van een Taiwanese studie uit 2002, wat ook suggereert dat gerstegras een positief effect heeft op type 2 diabetes.
Dezelfde groep onderzoekers bestudeerde ook de antioxiderende effecten van gerstegras bij mensen met een verhoogd LDL-cholesterolgehalte en ontdekte dat zowel het cholesterolgehalte als de celoxidatie veroorzaakt door LDL-cholesterol afnamen.
Bittere stoffen en antioxidanten in gerstegras:
Gerstegras bevat niet alleen macro- en micronutriënten, maar ook andere stoffen die bijdragen aan de gezondheid.
De momenteel waarschijnlijk bekendste antioxidanten die in gerstegras worden gevonden zijn Superoxide dismutases (SOD). Dit is de algemene term voor een groep verschillende enzymen die in staat zijn om hyperoxiden om te zetten in waterstofperoxiden, d.w.z. om de celoxidatie tegen te gaan.
Verder bevat gerstegraspoeder de flavonoïde. 2"-O-glycosylisovitexin2"-O-GIV, die volgens een studie van de Universiteit van Californië een grotere antioxiderende werking heeft dan vitamine E.
De verschillen tussen gerstegraspoeder en gerstesappoeder
Het grootste verschil tussen Gerstengras en Gerstengrassaftpulver is in principe de verwerking en de daaruit voortvloeiende ingrediënten.
Terwijl bij gerstegras de hele stengel wordt verwerkt, wat betekent dat er ruwvoer overblijft, wordt bij gerstegraspoeder, zoals de naam al aangeeft, alleen het sap dat uit de stengels wordt geperst, verwerkt.
Dit stelt de boer natuurlijk voor een veel grotere uitdaging, want bij dit soort verwerking is het vooral belangrijk om het tijdschema in acht te nemen en de goederen snel te verwerken.
De redenen hiervoor zijn talrijk. Bij zonnig en droog weer begint het vers geoogste gerstegras zeer snel uit te drogen omdat het geen natuurlijke beschermlaag heeft, zoals een sinaasappel, en het ontbreekt ook aan het nodige volume, dat andere groenten, zoals wortelen of tomaten, hebben. Natuurlijk heeft de opbrengst hiervan te lijden. Bovendien zou, als de temperatuur na de oogst te hoog is, de kwaliteit van de rauwe groente verloren gaan. In dit geval moet de oogst ofwel in de vroege ochtend of avonduren ofwel zelfs 's nachts plaatsvinden.
Als het weer vochtig of nat is door de regen, bestaat het risico dat de microbiologische grenswaarden worden overschreden en de hele oogst niet meer bruikbaar is.
Het is daarom belangrijk, zowel bij de verwerking tot gerstegraspoeder als tot gerstegraspoeder, dat het drogen of persen direct na de oogst plaatsvindt. Dit heeft ook het voordeel dat er meer ingrediënten overblijven.
Terwijl de verwerking van gerstegras relatief eenvoudig is, omdat hier alleen het drogen en malen wordt uitgevoerd, is de verwerking tot gerstegraspoeder veel complexer en vereist veel knowhow, omdat men natuurlijk een product wil verkrijgen dat uiteindelijk de kwaliteit van rauwe levensmiddelen heeft en in overeenstemming is met de levensmiddelenwetgeving en -analyse.
Bij de verwerking in rauwkostkwaliteit wordt meestal uitgegaan van een temperatuur van niet meer dan 38-42 graden.
De eerste verwerkingsstap na de oogst is het persen van het gerstegraspoeder met grote schroefpersen, die sensoren bevatten voor een constante temperatuurbewaking en zo de snelheid en dus de druk en de wrijving van de pers te allen tijde regelen. Dit zorgt ervoor dat de temperatuur nooit boven de kritische waarde uitkomt en dat er een direct sap van rauwe groentekwaliteit wordt verkregen. Het gerstegras sap wordt vervolgens direct verder gekoeld om ervoor te zorgen dat het vers blijft.
De volgende cruciale stap is de verwerking tot poeder. Dit vereist een zachte droging.
Hiervoor zijn verschillende methoden beschikbaar: sproeidrogen, vacuümdrogen en vriesdrogen.
Alle 3 de methoden zijn geschikt om de temperatuur tijdens het drogen onder de kritische waarde van 42 graden Celsius te houden.
In het algemeen is het sproeidrogen echter de voorkeursmethode geworden, omdat het bijzonder geschikt is voor vloeistoffen. Vriesdrogen en vacuümdrogen worden over het algemeen meer gebruikt voor vaste stoffen, zoals groenten of fruit.
Er zijn leveranciers die adverteren met het feit dat hun gerstegraspoeder zou zijn gedroogd met een zogenaamd CO2-droogproces. Dit proces is een superkritische droging.
Dit wordt echter meer gebruikt voor vaste stoffen en speelt ook een ondergeschikte rol in de voedselverwerking.
Deze uitspraak is dan ook te vinden op het gebied van reclamebeloftes en is eerder geen proces dat daadwerkelijk wordt gebruikt om poeder uit sappen te verkrijgen.
Het is belangrijk dat de temperatuur onder 42 graden wordt gehouden en dat de verwerking snel verloopt, dan worden alle waardevolle ingrediënten zoals vitamine-enzymen en -eiwitten behouden en worden ze niet beschadigd.
Meer informatie:
Voor meer informatie over de effecten van gerstegras, de geschiedenis en de wetenschappelijke betekenis ervan raden wij het boek"Gerstegras Sap" van Barbara Simonsohn aan, waarvan u hier kunt lezen.
In onze vindt u creatieve receptideeën en receptvideo's over gerstegras.
Chiabrood met gerstegras
Kleurrijke Sushi-varianten
Hier vindt u ook receptenvideo's.
Smoothie met gerstegras Chia en Baobab