Teunisbloemknoppen en -bloemen ingemaakt zoetzuur
Bereidingstijd: 45 minuten - Moeilijkheidsgraad: gemiddeld
- 20 tot 30 teunisbloemknoppen
- 250 ml water
- 250 ml appelciderazijn
- 1 dikke eetlepel honing
- 1 theelepel gekleurde peperkorrels en andere kruiden: bijvoorbeeld anijs, laurier, lavendel, venkel.
Teunisbloemen zijn een wonder der natuur. Ze gaan langzaam open in de schemering en ontvouwen hun stralende schoonheid in hun citroengele bloemen als de duisternis valt. Een betoverend schouwspel.
Hun bloemblaadjes hebben een milde jasmijnachtige smaak. Ze worden 's avonds verzameld om siroop, likeur, desserts of zoetzuur van te maken, zoals wij doen.
Bereiding:
Verzamel de bloemknoppen en open bloemen van de teunisbloem. Pluk slechts 2 bloemknoppen per plant zodat er genoeg overblijft voor de motten en bijen.
Laat ze ongeveer 30 minuten op een keukendoek liggen zodat eventuele bewoners kunnen ontsnappen voordat je ze verder verwerkt. In de tussentijd kun je een pot heet water steriliseren, het water en de azijn in een pan aan de kook brengen, de kruiden toevoegen en ongeveer 3 minuten laten sudderen.
Doe dan de bloemknoppen in een laagje in een pot en giet de bouillon erover.
Sluit de pot daarna direct af en laat een paar dagen trekken. De zoetzure bloemknoppen smaken heerlijk bij kaas, als dessert, op salade of gewoon met roomkaas als beleg op brood.
Tip voor gebruik:
Heb je ooit ons recept voor zelfgemaakte appelciderazijn geprobeerd? Het is geweldig voor het inmaken van bloemen, knoppen en fruit.
Informatie over de teunisbloem, Oenothera biennis (hoge lichtsterkte)
Verspreidingsgebied: Wereldwijd; inheems in Zuid- en Noord-Amerika, geïntroduceerd in Europa en Azië
Habitat: Zonnig, droog braakland, kustgebieden, zandduinen, weiden, tuinen
Verzameltijden:
Late zomer tot vroege lente: wortels van het eerste jaar In de lente: scheuten van het tweede jaar In de zomer: bloemknoppen, bloemen, jonge zaadhoofden, bladeren In de late zomer: rijpe zaden Teunisbloem komt in het wild voor, soms in bermen. Ze is nauwelijks bekend bij het grote publiek en wordt vaak onderschat.
Toch bevat het waardevolle ingrediënten, heeft het een aangename geur en is het eetbaar. Je kunt in de apotheek capsules kopen met teunisbloemolie, die vrouwen innemen om hun hormoonhuishouding te reguleren. In deze vorm is teunisbloem een van de bekendste en meest gebruikte geneeskrachtige planten ter wereld.
De olie die wordt gewonnen uit de kleine zwarte zaadjes staat bekend om zijn helende eigenschappen voor de huid die lijdt aan neurodermitis. De citroengele bloeiende plant komt oorspronkelijk van het Amerikaanse continent, waar hij al duizenden jaren wordt gebruikt voor verschillende helende doeleinden, van wondgenezing tot huidverzorging. De eerste kolonisten uit Europa waren enthousiast over de plant en de effecten ervan. Hoewel ze allerlei planten uit hun thuisland meenamen naar Amerika, brachten ze er ook een aantal mee terug naar Europa, in eerste instantie naar botanische tuinen.
De relatief onopvallende plant opent zijn bloemen kort na zonsondergang.
De zoete geur, die doet denken aan wijn, spreekt zowel mensen als insecten aan. De Europese aristocratie had af en toe een romantische inslag en nodigde mensen uit voor een avondborrel om van dit schouwspel te genieten.
De teunisbloem verspreidde zich vervolgens door heel Europa door zelfuitzaaiing. Al snel vonden ook gewone mensen de plant in hun tuin. Maar in plaats van ernaar te kijken, aten ze hem op. Dat was verstandig, want door het hoge gehalte aan gammalinoleenzuur bevordert teunisbloem de genezing van huid en wonden en reguleert het de hormoonhuishouding.
Plantbeeld:
Alle teunisbloem soorten hebben 4 bloemblaadjes. De teunisbloem heeft hartvormige, heldergele bloemblaadjes rond een meeldraad met geel stuifmeel. De geur is het sterkst in de schemering. De bloemknoppen hebben een fijne peperachtige smaak. Als de bloemen verwelken, vormen zich vruchten die rijpen tot zaaddozen en kunnen worden verzameld als de uiteinden opengaan.
De zaden bevatten veel vitamine E.
De lichtroze penwortels worden net zo groot als pastinaken en kunnen in de winter worden opgegraven tot ze in de lente nog zacht zijn.
De teunisbloem is een tweejarige plant. Dat betekent dat hij in het eerste jaar bodembedekkende bladrozetten vormt en in het tweede jaar een geribbelde, licht borstelige stengel die tot 1,5 meter hoog kan worden. De gerimpelde, matgroene bladeren zijn langwerpig ovaal met bleke nerven. Ze kunnen tot 20 cm lang worden. Teunisbloembladeren kunnen rauw of gekookt worden gegeten.
Let op:
Niet eten als je last hebt van calciumtekort, epilepsie of regelmatig bloedverdunners slikt. De lichtroze wortels hebben een milde pepersmaak, zoals pastinaken. Ze kunnen worden gekookt, gebakken of in dunne plakjes gesneden en toegevoegd aan wokgerechten.
De bladeren kunnen het best kort gestoomd worden, zoals lentebladgroenten. Hun smaak doet denken aan milde kool.
De bloemblaadjes en zaden met hun jasmijnachtige smaak worden 's avonds verzameld om te gebruiken voor siropen, likeuren of romige desserts.
We hebben de bloemen hier geconserveerd in een zoetzure saus.